Zo jong, en dan al in de politiek? Ik moet nog wel eens uitleggen hoe dàt nu zit. Nou, dat zit zo: ik ben jeugdambassadeur bij ONE. Nu voor het vierde jaar. Dit is een organisatie die campagne voert (The ONE Campaign) tegen extreme armoede, voorkombare ziekten en genderongelijkheid. Dat doet ze door petities te laten tekenen, zich op festivals te presenteren en door actief te zijn op sociale media. Met die petities bezoeken ze dan weer politici. Deze organisatie opereert wereldwijd en zet zich vooral in op plekken waar dat het meest nodig is. Nu op dit moment is dat vooral in Afrika. Voor deze organisatie lobbyde ik bij Tweede Kamerleden en Europarlementariërs. Ik had het gevoel dat ik op die manier het verschil kon maken. Het zette mij aan het denken en ik besloot om zelf als politica aan de andere kant van de tafel te gaan zitten. Ik wilde zelf mij voor dit soort dingen inzetten in plaats van andere politici bewegen zich hiervoor in te zetten. 

Ik probeer wat aan de oneerlijkheid in de wereld te doen 

Ik zit vooral voor de jongere generatie in de politiek. Maar ook voor mensen die wat minder te besteden hebben. Ik heb veel bewondering voor de vele vrijwilligers in onze gemeente. Denk aan bijvoorbeeld de groep mensen die zich inzet voor de kledingbank. Al vanaf jonge leeftijd volg ik het nieuws. En ook vanaf die jonge leeftijd zie ik dat veel mensen het lang niet zo goed hebben als ik. Ook jonge mensen niet. Die oneerlijkheid steekt eigenlijk mijn hele leven al. Daar probeer ik wat aan te doen. 

Het kost tijd maar levert veel op 

Ik steek op dit moment zo’n acht uur per week in het raadswerk. Ik zou nog wat meer in de wijken van onze gemeente willen zijn. Het raadslidmaatschap is, vind ik, heel nuttig voor mijn persoonlijke ontwikkeling. Persoonlijk ben ik enigszins introvert, maar als raadslid moet ik natuurlijk wel af en toe het woord voeren. Of in gesprek gaan met mensen die ik niet ken. Dit is dus een mooie leerschool voor mij.

Ik zoek graag het contact 

In de samenleving zijn, in de wijken zijn, met de mensen in gesprek zijn, ik vind het allemaal heel belangrijk. Ik denk dat dat ook de kloof kleiner maakt. En het vertrouwen is ook heel belangrijk. Dat is niet iets wat mensen altijd hebben in de politiek. Ik denk dat ik het vertrouwen in mij als politica kan vergroten door contact te zoeken met mensen. Door mèt hen te praten in plaats van óver hen. En dan bedoel ik nadrukkelijk zelf, persoonlijk in gesprek zijn. En hen ook op de hoogte houden van ontwikkelingen die voor hen van belang zijn. Ongeacht of die ontwikkelingen positief zijn of negatief. Ze moeten überhaupt op de hoogte gehouden worden.

Ik kan blij worden van een respectvol debat 

Het is belangrijk om tijdens een debat bij het onderwerp te blijven en het niet op de persoon te spelen. Ik vind het ook belangrijk om dat tijdens het debatteren steeds in het achterhoofd te houden. Het gaat niet om de persoon. Na een vurig debat moet je tijdens de borrel gewoon weer verder kunnen gaan met die persoon. Anders ontstaat er een lastige sfeer. Daarom ben ik blij dat we als raad samenwerken aan de bestuursstijl in onze gemeente. 

Als ik een wens mag doen 

Ik hoop dat we over vier jaar met elkaar een record hebben bereikt in hoe weinig mensen in de bijstand zitten. En een record in hoe weinig mensen de voedsel- en kledingbank nodig hebben. Dat zal je na het lezen over mijn drive om in de politiek te gaan, vast niet verbazen.

november 2023