Aangenaam! Mijn naam is Jan Jonker. Ik ben raadslid voor Gemeentebelangen BBBondgenoot in Midden-Drenthe. Toen ik mijn eerste stappen in de politieke arena zette, vond ik dat er wat moest veranderen. Ik ben eigenlijk als actievoerder voor mijn eigen woonomgeving in de politiek beland. Dat is alweer 12 jaar geleden. Hieronder lees je waarom ik nog steeds raadslid ben.

De overheid is te sterk 

In de wijk waar ik nu nog altijd woon, de wijk Noordenveld in Beilen, wilden de gemeente en GGZ daar langdurig verslaafden opvangen. Daar waren wij als omwonenden fel op tegen. We vonden dat in een kinderrijke buurt geen goed idee. Toen heb ik met verschillende raadsleden gesproken maar kwam tot de conclusie dat woorden niet altijd omgezet werden in daden. Het was allemaal al lang beklonken. Onze fractievoorzitter, Jannes Kerssies, heeft me daarna benaderd met de vraag of ik ook politiek actief wilde worden. En dat wilde ik wel. Van actievoerder naar politicus dus.

Invloed op veranderingen 

Als inwoner heb je soms weinig invloed op je eigen leefomgeving. De overheid is gewoon heel sterk. Dat is heden ten dage nog maar weinig veranderd. Ook al ben ik jaren raadslid. Als ik kijk naar de ruimtelijke omgeving, dan staan we voor grote veranderingen en uitdagingen. Of we dat nu willen of niet. Je kunt misschien heel lang voet bij stuk houden dat je niet wilt veranderen, maar op een gegeven moment sta je dan alleen. Dan kun je niet meer kiezen en moet je wel mee. Dus heb ik liever invloed op die veranderingen.

Voorzieningen onder druk 

Midden-Drenthe is een echte plattelandsgemeente met veel agrarische bedrijven en natuur. Veelal door landelijke ontwikkelingen denk ik dat onze kleine dorpen en buurtschappen het moeilijk gaan krijgen. Het voorzieningenniveau in kleine dorpen en de buurtschappen komt onder druk te staan. Ik zou graag zien dat de grote kernen, en dan met name Beilen, groter worden. Zij moeten meer body krijgen. Meer inwoners. We hebben 35.000 inwoners in een groot gebied met veel voorzieningen. Als de agrarische sector in Midden-Drenthe voor een deel zou wegvallen dan heeft dat gevolgen. Denk aan de mechanisatiebedrijven of aan de winkeliers. Aan één boer verdienen tien andere mensen ook hùn brood. Als die boer weg is, dan heeft dat gevolgen voor een ander deel van onze bevolking. Dat deel woont ook in die buurtschappen en kleine dorpen. Blijft de school of de supermarkt daar dan nog wel? Ik vrees een kettingreactie.

Ruimte op het menselijk vlak 

Ik hoop dat mensen zich niet gek laten maken door wat ze lezen of zien in de media wat er in politiek Den Haag gebeurt. Mijn advies: wees jezelf en probeer zelf je leven op orde te houden. En als dat niet lukt, vraag dan om hulp. Daarvoor kun je ook bij de gemeente terecht.

Ik heb een bedrijf. Daar werken veel mannen met gezinnen. Die mannen zijn de kostwinners. In mijn bedrijfsvoering zit ik heel sterk op het sociale vlak. Er is een grote groep in Nederland die alle lasten moet dragen en net overal buiten valt. Er worden soms dingen gezegd waar ik me over kan verbazen. Zoals NS directeur Wouter Koolmees die reizen in de spits duurder wil maken. Dan denk ik, die mensen zitten niet voor hun lol in de spits in de trein. Die moeten ergens naartoe zodat ze hun brood kunnen verdienen. Hetzelfde geldt voor benzine. We wonen niet allemaal op een plek waar iedere 10 minuten een trein, tram of bus voorbij komt rijden. Het hebben van eigen vervoer is voor velen een noodzaak. Maak je het steeds maar duurder, dan houd je aan het eind van de maand steeds minder over. En zo geldt dit ook voor je zorgverzekering, voor je boodschappen en je energierekening.

Ik zit voor ‘de gewone man’ in de raad. Voor de mensen die iedere dag hard werken maar aan het eind van de maand nauwelijks of zelfs geen geld overhouden en niet in aanmerking komen voor toeslagen en andere regelingen.

Soms is het frustrerend werk 

Ik lees erg snel en ben aanwezig bij alles wat te maken heeft met ruimte en groen, woningbouw en wegen. Ik besteed 8 tot 12 uur per week aan het raadswerk. En toch, het is soms een frustrerende bezigheid. Dat heeft vooral te maken met wat er in de landelijke politiek gebeurt. Maar ook bij ons gaat het niet altijd goed. Ik geef dan nog wel ‘ns tegengas. Dat doe ik vooral bij bijeenkomsten als ik vind dat het college van B en W treuzelt of geen resultaten laat zien. We willen in Midden-Drenthe dolgraag woningbouw. Dat heeft de raad ook uitgesproken: het is topprioriteit. Maar we zijn anderhalf jaar verder en er gebeurt maar weinig. Misschien wel op de achtergrond, maar ik zie het niet. En daar kan ik me kwaad over maken.

We hebben onze dorpshuizen en sportvoorzieningen nog steeds heel goed voor elkaar. Dat vind ik erg belangrijk. Door te investeren in betaalbare huur- en koopwoningen kunnen we met name de leefbaarheid en voorzieningen in onze kleine dorpen blijven behouden. We moeten zorgen dat we onze jongeren in onze gemeente kunnen houden. Ik heb ooit een centrumplan voor Beilen opgesteld, deze is helaas in een diepe la verdwenen. Waarom ga ik voor een kopje koffie op het terras naar Westerbork in het weekend? Omdat de gezelligheid in Beilen veelal ontbreekt. Het dorpscentrum heeft geen sfeer of beleving. En dat hebben we nodig in Beilen. Kortom, ik ben hier nog lang niet klaar.

najaar 2023